Berlijn

                                                                                                                                  BERLINAALTJES                                                          2.      De waarheid heeft vele gezichten. Vier verhalen   Tijdelijk gaan wonen in Berlijn biedt nieuwe perspectieven.   Vanuit de ijdele maar aangename illusie even ‘ Berliner’ te zijn, wordt deelgenomen aan het stadsleven buiten het toeristisch circuit, en zijn er contacten en gesprekken waar je als toerist normaliter niet de tijd voor neemt of de kans toe krijgt. Vier verhalen. Eénzelfde item: leven en overleven in een ooit verdeelde stad.   Vrijdag 8 september - Alt Treptow, Mauerweg Een bejaarde vrouw met rollator, op wandel in een van de groenzones aangelegd in de voormalige Muurzone. Zij woonde steeds in de wijk Alt Treptow. Van 1961 tot 1989 was dit vlakbij de Muur aan D.D.R.-zijde. Zij verhaalde hoe moeilijk de eerste jaren na 1945 waren toen het aan alle basi

                                                                                                  OPZET                                                                               De Berlinaaltjes zijn columns geschreven naar aanleiding van een langer verblijf in Berlijn.   De onderwerpen dienen zich  zich vrij vlot aan, wat alleen maar de boeiende dynamiek van de stad bewijst. De columns hebben Berlijn, en bij uitbreiding Duitsland, in al hun aspecten als onderwerp, en zijn bestemd voor diegenen die méér willen weten over deze uitermate boeiende stad, en over dit land in volle transitie. Berlijn is een kruisbestuiving van wat ooit West en Oost was, en draagt er tot op vandaag de blijvende sporen van. Het is een voorrecht tijdelijk in deze stad te kunnen wonen. Tot heden werden de volgende columns gepubliceerd:                                                                               1.    ‘Volkshochschule’                                                                         

BERLINAALTJES                                                                                   1.       ‘Volkshochschule’   ‘Bitte warten Sie draußen!’ Met een priemende blik en gestrekte vinger liet de dame achter een van de burelen geen twijfel bestaan over haar bedoelingen: eruit en wachten tot je binnengeroepen wordt. Waarop de deurwachter binnenkwam en haar duidelijk maakte dat het wel degelijk mijn beurt was en haar collega naast haar vrij was. Ze beet op haar félrood gepimpte onderlip, en er kon een moeizaam uitgesproken verontschuldiging vanaf, ‘ Entschuldigung, das hab’ich so nicht mitbekommen’. Het was duidelijk dat deze diva het niet gewoon was om zich te moeten verontschuldigen. Dit alles speelde zich af in de Volkshochschule Tempelhof-Schöneberg, waar een info-moment georganiseerd werd over het nieuw jaarprogramma. De Berliner Volkshochschulen zijn een belangrijke schakel in de ketting van socio-culturele voorzieningen, en stellen zich tot doel ‘ de diversit